Onderdelen van de motorische ontwikkeling: deel 3

De balvaardigheid

Om een bal te kunnen vangen moeten de ogen en handen kunnen samenwerken. Dit heet oog-handcoördinatie. Als de oog-handcoördinatie voldoende ontwikkeld is, kan een kind vangen, gooien, richten en mikken. Kinderen leren eerst om te vangen met twee handen. Als een kind 4 jaar is mag het een bal nog tegen het lichaam aan vangen. Als het vangen met twee handen wordt beheerst, leert het kind om met één hand te vangen. Bij veel sporten wordt de balvaardigheid getraind. Dit zijn sporten zoals korfbal, handbal en waterpolo. Een sport waarbij de oog-handcoördinatie een grote rol heeft, is bijvoorbeeld honkbal. Een voldoende oog-handcoördinatie is ook nodig bij handvaardigheidsopdrachten en het schrijven.

Ik zie in de praktijk wel eens kinderen die tijdens de gymles niet mee kunnen komen met de balvaardigheidsopdrachten. Zo was er een jongen die bang was voor ballen en daardoor niet mee wou doen met de gymles. We hebben samen de angst voor ballen verminderd door de bal als iets anders te benaderen. Door bijvoorbeeld de bal als trommel te gebruiken. Hierna zijn we voorzichtig tegen de bal gaan schoppen en de bal weg gaan rollen. Dit hebben we opgebouwd van over rollen, naar over stuiteren en uiteindelijk naar over gooien. De angst voor het voorwerp ‘bal’ was toen verdwenen. Alleen was deze jongen tijdens de gymles nog bang voor alle rondvliegende ballen. Ik heb met hem met verschillende ballen overgegooid om hem laten ervaren hoe verschillende ballen voelen en welke ballen er hard aanvoelen als de bal je lichaam raakt. Ook heb ik met hem geoefend hoe je ballen kan afweren. Zijn angst voor ballen was uiteindelijk verdwenen toen ik hem ook heb laten zien dat de meeste ballen geen pijn doen als ze tegen je aan komen. Daar voor heb ik de bal tegen mezelf aan gegooid (hij vond het hilarisch). De jongen heeft na de behandelingen het plezier in ballen hervonden en kon weer mee komen met de gymles.